Dla wielu graczy, którzy posiadali Xbox 360, mimo niesławnego Czerwonego Pierścienia Śmierci, The Elder Scrolls IV: Oblivion stworzyło niezliczone niezapomniane chwile. Jako były redaktor Official Xbox Magazine, uważałem port Morrowind na Xbox za intrygujący, ale nie wciągający. Jednak Oblivion, pierwotnie planowany jako tytuł startowy dla Xbox 360, od razu mnie zauroczył. Przed jego premierą opublikowaliśmy kilka okładek, a zapierające dech w piersiach zrzuty ekranu wzbudzały powszechny zachwyt. Z niecierpliwością podróżowałem do biura Bethesda w Rockville w stanie Maryland przy każdej okazji do zapoznania się z grą.
Kiedy nadszedł czas na recenzję Oblivion — w okresie, gdy ekskluzywne recenzje były standardem — natychmiast skorzystałem z okazji. Spędziłem cztery ekscytujące 11-godzinne dni w sali konferencyjnej Bethesda, zanurzony w ogromnym, next-genowym średniowiecznym świecie fantasy Cyrodiil. Gdy wsiadałem do samolotu do domu, miałem za sobą 44 godziny gry i napisałem recenzję 9.5/10 dla OXM, ocenę, którą wciąż podtrzymuję. Gra zachwycała wciągającymi zadaniami, takimi jak wątek Mrocznego Bractwa, oraz nieoczekiwanymi odkryciami, jak nieuchwytny jednorożec. Granie w wersję przedpremierową na zestawie debugującym Xbox 360 oznaczało konieczność rozpoczęcia gry od nowa po otrzymaniu finalnej wersji detalicznej, ale bez wahania wróciłem do gry.
Zrzuty ekranu z The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered
Zobacz 6 obrazów
Z entuzjazmem poświęciłem kolejne 130 godzin na The Elder Scrolls IV: Oblivion, więc nie dziwi, że jestem podekscytowany jego odnowioną premierą na współczesnych platformach.
Dla młodszych graczy wychowanych na Skyrim, The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered to ich pierwsze „nowe” doświadczenie z główną linią Elder Scrolls od czasu debiutu Skyrim ponad 13 lat temu. Podczas gdy fani w każdym wieku oczekują na The Elder Scrolls VI, które prawdopodobnie ukaże się dopiero za kilka lat, ten remaster oferuje świeżą szansę na odkrycie klasyka.
Jednak Oblivion może nie rezonować z nowymi graczami tak, jak to było w moim przypadku w marcu 2006 roku. Mając teraz blisko dwie dekady, nie ma już takiego wizualnego wpływu, jaki miał jako pierwszy prawdziwy tytuł next-gen ery HD na Xbox 360. Chociaż remaster poprawia grafikę, nie redefiniuje gamingu tak, jak zrobił to oryginał. W przeciwieństwie do pełnych remake’ów, takich jak te dla Resident Evil, remastery ulepszają starsze tytuły na obecne platformy bez przebudowy od podstaw.
The Elder Scrolls IV: Oblivion pojawił się w idealnym momencie, wykorzystując telewizory HD do zredefiniowania gier open-world. Dostarczył skalę i immersję, które oszołomiły graczy konsolowych przyzwyczajonych do wyświetlaczy o niższej rozdzielczości. (Choć, dla sprawiedliwości, Fight Night Round 3 od EA, wydane miesiąc wcześniej, również zachwycało wizualnie.)
Moje wspomnienia z Oblivion przepełnia jego ogromny świat i niekończące się przygody. Dla nowych graczy sugeruję albo szybkie przejście głównego wątku, aby uniknąć uciążliwych bram Oblivion, albo zachowanie go na później, aż do zbadania wszystkich zadań pobocznych i aktywności w otwartym świecie.
Skok od Morrowind do Oblivion był monumentalny, technologiczną zmianą, która może nie zostać powtórzona. Chociaż Oblivion Remastered nie będzie tak przełomowy w porównaniu do współczesnych tytułów jak Skyrim, jego bogato stworzony średniowieczny świat fantasy, pełen niespodzianek i epickich zadań, pozostaje moim ulubionym doświadczeniem Elder Scrolls. Jego powrót, mimo mniej tajemniczej premiery, to radość zarówno dla nowych graczy, jak i wieloletnich fanów.
